Ватанны саклаучылар көне белән!

Егет көче 

Ул, кабатлап лачын йөрәгенең

Изге антын сөйгән халкына,

Автоматын асты аркасына

Һәм атланды акбүз атына.

Егет үткән юлда сафлар сынды,

Туплар ауды, танклар ватылды.

Кайдан алды егет мондый көчне,

Кайдан алды мондый ялкынны?

Байрак итеп илгә турылыкны,

Утны -суны кичте бу егет,

Автоматы түгел, аты түгел,

Анты белән көчле бу егет.

Муса Җәлил

Сәлам юллыйм!..

Сәлам юллыйм сезгә, каһарманнар,

Сәлам юллыйм, тыл батырлары!

Кешелекнең асыл затлары сез,

Бу дөньяның иң матурлары!

Саклап калдыгыз сез илебезне

Искитмәле авыр елларда...

Сезнең фидакярлек сокландыра –

Шуны раслап туа җырлар да!

Ул җырларда – сезнең батырлыкның

Гасырларга күчәр балкышы!

Мәңге яңгырап торыр хәтерләрдә

Барлык халыкларның алкышы,

Барлык кыйтгаларның алкышы!

Бөек Җиңү өчен барлык көчен

Ахыргача биргән затлар сез!

Яңа меңьеллыклар түренә дә

Горур, мәгърур килеш атларсыз!

Сәлам юллыйм сезгә, каһарманнар,

Сәлам юллыйм, тыл батырлары! –

Кешелекнең тиңсез шәхесләре,

Бу дөньяның иң матурлары,

Сәлам юллыйм сезгә!..

              Шаһинур МОСТАФИН

Дару

Кыз авырды, тәне ут шикелле, 
Сулыгып-сулыгып тибә йөрәге. 
Гаҗиз калды доктор, авыру кызга 
Бер дару да файда бирмәде.

Яткан чакта авыру түшәгендә, 
Авыр төшләр белән саташып, 
Ачылды да ишек, юл киеменнән 
Кайтып керде кызның атасы.

Маңгаенда батыр яра эзе 
Һәм билендә поход каешы. 
Еллар буе кызны зарыктырды 
Шул атаның йөрәк сагышы.

Таныш йөзне күреп кыз елмайды:
«Әти!» – диеп, аңа үрелде. 
Шул төнне үк йөздән тире чыкты,
Кызу кайтты, тәне сүрелде.

Гаҗәпләнмә, доктор, күреп кызның 
Дару эчми кинәт савыгуын. 
Белмәдеңме җирдә «сөю» дигән
Иң куәтле дәва барлыгын!

                             Муса Җәлил

Сиңа

Тагын бер яз саубуллашып китте,
Ядкяр итеп чәчәкләр биреп...
Син дә киттең,
Төсеңне тик миңа
Гомерлек бер истәлек итеп.

— Ут эчендә йөргән чакларында
Җуйгандыр ул мине, — дисеңме?
Юк,
Җаным белән ышыклап алып чыктым
Һәлакәтләр аша мин сине.

Ничә тапкыр гизеп үттем инде
Җир шарының орбитасын мин;
Тик беркайда очратмадым сине,
Табалмадым, табылмадың син.

Очрашып бер тагын вокзалларда,
Саубуллашып үтәсе иде;
Йөрәгемдә синең иреннәрнең
Җылысын алып китәсе иде!..

Әйт булмаса,
Озак истәлеккә
Бер җылы сүз әйт син булмаса.
Бу чиге юк озын мәңгелектә
Бер генә кат яшибез ласа.

              Хәсән Туфан

Кайсыгызның кулы җылы?

Дөнья мине
Үзгәртте:
Еламаска өйрәтте.
Күлмәк җиңен ертасымы? —
Бәйлисе бар
Йөрәкне.

Сугышлардан замана
Туктап торган арада,
Яраларны ямаштырып
Ята идем
Далада:
— Кайт!.. — дип хатлар килделәр...
Юллар... озын иделәр...

Кайттым.
—   Бусы – алкалары,
Бусы — кабере... — диделәр.

Әгәр тагын килсәләр,
— Сау! — дип хәбәр бирсәләр, 
Вулканнарга керер идем, 
Шундадыр ул... дисәләр.

Бирде дөнья кирәкне,
Еламаска өйрәтте...
Кайсыгызның кулы җылы?
— Бәйлисе бар йөрәкне...

                    Хәсән Туфан